Kuchnia akademicka

-

*Weszła do kuchni i rozejrzała się. Wyciągnęła z szafki ser i chlebek i zrobiła sobie kanapeczki*

Wszedł do kuchni. Gdy zobaczył nową dziewczynę, skinął głową na powitanie.
- Shizuo.
Mruknął, po czym zajrzał do lodówki, wyciągając dwa jajka. Zastanowił się, co powinien z nimi zrobić. Mimo, że był barmanem, nie miał pojęcia, jeśli chodzi o gotowanie. Po chwili namysłu wrzucił je do mikrofali. (XDDD)

Wszedł za Shizuo.
- Hay,hay, Izaya jestem! - pomachał do dziewczyny, a następnie strzelił facepalma, patrząc na poczynania Shizuo.
- Schizu-chaan, jesteś idiotą.

Popatrzył na niego, uśmiechając się ironicznie.
- Jajka sobie nie można ugotować?

- W mikrofalówce? - patrzył na niego z dezaprobatą. - Naprawdę jesteś idiotą.

Wyciągnął jajko i rzucił nim w chłopaka.
- To już wolę kanapki...
Mruknął bardziej do siebie, wyciągając z lodówki ser i pomidory.

Uchylił się. Jajko rozbiło się na ścianie.
- Będziesz to sprzątał, Schizu-chan.
Wstawił wodę na kawę.

Zrobił sobie kanapki i usiadł przy stole, powoli jedząc.
- Potem.

Pokręcił głową, wzdychając ciężko.
- Z kim ja przebywam.

- Ze mną.
Wyszczerzył się, lecz tym razem bez cienie złośliwości czy ironii.

- I właśnie to szkodzi mi na mózg. - zaśmiał się, parząc kawę.

- Odpuść chociaż w wigilię.
Mruknął cicho, kończąc jeść swoje kanapki.

- Jako człowiek o swoich własnych zasadach stwierdzam, że nie ma dni stanowiących wyjątki od dogryzania innym. - uśmiechnął się. Usiadł przy stole na przeciwko Shizuo i wziął łyka kawy.

- Spodziewałem się, że ktoś taki jak ty nienawidzi przestrzegania zasad.
Prychnął z rozbawieniem. Zabrał się za sprzątanie rozbitego jajka.

- Zasady dla mnie nie istnieją. W żadnej sytuacji. - wzruszył ramionami.

Przewrócił teatralnie oczami.
- Nigdy cię nie zrozumiem.

- Mnie nikt nie zrozumie. I o to chodzi. - wyszczerzył zęby w psychopatycznym uśmiechu.

- A ty niby rozumiesz ludzi?
Spojrzał na niego, unosząc brew.

- Cały czas staram się ich zrozumieć. I jak na razie jestem zadowolony z efektów tych środków, które poczyniłem w tym kierunku.

- Jesteś idiotą. Wszyscy ludzie to idioci.
Mruknął tylko.

( Nie ma to jak samoocena C: )

- Ale nikt nie przebije Twojego idiotyzmu, Shizu-chaaan.

[tak, jest wspaniała xD]

- Ty już dawno przebiłeś, kochanie.

Stanęła w progu kuchni. Widząc nieznajome osoby, zakłopotana przestąpiła z nogi na nogę. Nie spodziewała się spotkać kogokolwiek- akademik już od początku wydał jej się pusty i tajemniczy. Odetchnęła cicho i postąpiła kilka kroków do przodu, uśmiechając się szeroko do zgromadzonych.
- Umm. Cześć. Saki zwą.

- Jak możesz, Shizu-chaan! - wydął wargi w udawanym oburzeniu, chwilę później zwracając uwagę na nowo przybyłą osobę. - Witaj, Saki! Izaya jestem - wyszczerzył zęby w przyjaznym (w jego mniemaniu) uśmiechu.