Pokój numer 2: Izaya Orihara

- Ciesz się, że aktualnie leżysz połamany, więc za bardzo nie mogę się nad tobą poznęcać.
Mruknął.

- I tak byś się nie znęcał. - wyszczerzył zęby. - Ale nie no... weź tak zapiszcz jeszcze raaaz! - brechta się.

- A sprawić, żebyś ty piszczał?
Spojrzał na niego najgroźniej jak potrafił.

- Hyhyhyhy, na pewno nie pisnąłbym jak ty. To było mistrzostwo. - dalej zwija się ze śmiechu.

Złapał go za nadgarstki i przycisnął do łóżka, mocno wkurwiony.
- Zamknij się.

- Shizu-chan, bez bulwersu. - próbuje się nie śmiać, ale mu to nie wychodzi.

Ścisnął mocno jego sutka.
- Ty mały...

Zacisnął zęby, żeby tylko nie pisnąć. Patrzył na niego z rozbawieniem.

Ścisnął jeszcze mocniej.
- Piśnij.

Pokręcił głową i mocniej zacisnął zęby.

Pochylił się nad nim i pocałował go brutalnie, bawiąc jego sutkami.

Odwzajemnił pocałunek, próbując wyrwać nadgarstki z jego uścisku.

Ścisnął go mocniej przygryzając jego wargę.
- Nie uciekniesz.

- Pośmialiśmy się - no dobra, ja się pośmiałem - pożartowaliśmy... a teraz możesz mnie puścić. - mruknął, zawzięcie próbując się uwolnić.

- A co jeśli tego nie zrobię?
Uśmiechnął się szeroko.

- N - no niby nic.. - odezwał się niepewnie.

- No więc widzisz. Przyjmij grzecznie swoją karę.
Mruknął tylko i zaczął drażnić zębami jego szyję.

- Ale ja nie chcę! - jęknął, szarpiąc się.

- Sam na to zapracowałeś.
Warknął, muskając ustami jego obojczyk.

- Nic nie zrobiłem.. - wyrwał jedną rękę z jego uścisku i spróbował uwolnić drugą.

Ścisnął go jeszcze mocniej.
- Wkurzyłeś mnie. To już jest coś.

- Ał, to boli. - mruknął, szarpiąc się.

Poluźnił nieco uścisk.
- Uspokój się.

- Jestem spokojny, jak ten pierdolony tybetański mnich. - odetchnął, myśląc, że Shizuś sobie na pewno żartuje.

Zniżył się nieco i chwycił go za nogę. Uniósł ją i zaczął wodzić języczkiem po wewnętrznej stronie jego uda.